Mijn eertse week
Door: RenateWouters
Blijf op de hoogte en volg Renate
29 Januari 2012 | Cyprus, Nicosia
Mijn eerste 4 dagen bleef ik in lanarka. Het is hier allemaal zo anders. Ik moest het meeste wennen aan het verkeer. Ze rijden hier links (iets waar je met oversteken mee op moet passen). Oversteken is hier zoiezo op goed geluk, omdat ze hard rijden en er zijn maar weinig voetgangers oversteek plaatsen.
Het weer viel uiteindelijk mee. Het was twee dagen mooi zonnig weer, waardoor ik al mijn eerste kleine verbranding opliep.
Zaterdag ben ik in mijn kamer getrokken, maar eerst waren we naar de oude stad gegaan. Het was vreemd om oppeens bij de grens te komen. we konden naar het turkse deel gaan, maar in het stukje ''niemandsland'' kreeg ik zo'n kil gevoel. Er stonden allemaal waarschuwingsborden waar teksten op stonden als: ''voel je je hier veilig?,..''
uiteindelijk zijn we niet meer naar de turkse kant gegaan, omdat er een te lange rij stond voor de paspoort controle in de turkse kant.
Veel tijd om uit te pakken had ik niet, omdat ik bij aankomst gelijk door studenten die ook in dezelfde flat zaten (niet in hetzelfde appartement) uitnodigd werd voor een feest. Er kwamen veel studenten, waardoor ik ook veel nieuwe mensen heb leren kennen. Het engels spreken valt eigenlijk wel mee (omdat iedereen ongeveer hetzelfde niveau heeft). Iedereen had een standaard zin om zich voor te stellen, omdat iedereen hetzelfde vroeg. Naam, Land en wat je hier komt doen. Het is leuk om te zien hoeveel verschillende nationaliteiten hier bij elkaar komen. Zo kwam er iemand uit Spanje, India, Frankrijk, Polen enzo.
Na het feest zijn we nog naar een salsa café gegaan. Er was ook een tweeling van India bij die Salsa lessen geven, dus die hebben me een paar stappen geleerd.
Gelukkig kon ik de volgende dag uitslapen.
Het weer viel uiteindelijk mee. Het was twee dagen mooi zonnig weer, waardoor ik al mijn eerste kleine verbranding opliep.
Zaterdag ben ik in mijn kamer getrokken, maar eerst waren we naar de oude stad gegaan. Het was vreemd om oppeens bij de grens te komen. we konden naar het turkse deel gaan, maar in het stukje ''niemandsland'' kreeg ik zo'n kil gevoel. Er stonden allemaal waarschuwingsborden waar teksten op stonden als: ''voel je je hier veilig?,..''
uiteindelijk zijn we niet meer naar de turkse kant gegaan, omdat er een te lange rij stond voor de paspoort controle in de turkse kant.
Veel tijd om uit te pakken had ik niet, omdat ik bij aankomst gelijk door studenten die ook in dezelfde flat zaten (niet in hetzelfde appartement) uitnodigd werd voor een feest. Er kwamen veel studenten, waardoor ik ook veel nieuwe mensen heb leren kennen. Het engels spreken valt eigenlijk wel mee (omdat iedereen ongeveer hetzelfde niveau heeft). Iedereen had een standaard zin om zich voor te stellen, omdat iedereen hetzelfde vroeg. Naam, Land en wat je hier komt doen. Het is leuk om te zien hoeveel verschillende nationaliteiten hier bij elkaar komen. Zo kwam er iemand uit Spanje, India, Frankrijk, Polen enzo.
Na het feest zijn we nog naar een salsa café gegaan. Er was ook een tweeling van India bij die Salsa lessen geven, dus die hebben me een paar stappen geleerd.
Gelukkig kon ik de volgende dag uitslapen.
-
30 Januari 2012 - 21:15
Anniee :):
Super Super!,
Kan niet wachten tot je meer verhalen hebt hihi :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley